Αφού κανείς δεν απαντά στα ερωτήματά μου ( βλέπε προηγούμενα ποστ), ας γράψουμε το προτελευταίο ποστ από Παρίσι. ( Και η Παρισολαγνεία θα πάψει για τους επόμενους τουλάχιστον 2 μήνες...). Εμείς οι Βόρειοι του Παρισιού, ως γνωστόν δύσκολα βγαίνουμε από το βορειοανατολικό τεταρτημόριο μας...και ακόμα πιο δύσκολα περνάμε στην αντιπέρα όχθη του Σηκουάνα.
Βασικά δεν υπάρχει λόγος...παρά μόνο ο ίδιος ο Σηκουάνας. Απεριτιφ λοιπόν στις όχθες του Σηκουάνα. Bar-Péniches για την ώρα που πέφτει ο ήλιος, με mojito, chaise-longue, concerts κάτω από το ναό της γνώσης. Και κάτω από το ναό της γνώσης, ο ναός της ηλεκτρονικής μουσικής. 
Τώρα η γάτα δεν είναι πολύ καλή σε αυτά, αλλά το Batofar υποτίθεται ότι είναι ναός της μουσικής. 
Περιοριστήκαμε όμως στο εστιατόριο που δεν είναι μέσα στο πλοίο αλλά στην όχθη του ποταμού, απολαμβάνοντας φοβερό ταρτάρ και ρυζόγαλο ( ναι ρυζόγαλο, για το οποίο θα επανερθουμε λείαν συντόμως) με μους καραμέλα ( θεικό!!!). Εικεί δίπλα είναι και μια από τις ωραιότερες γέφυρες που έχει δει ποτέ της η γάτα. Σε παίρνει από το ναό της γνώσης και σε πετάει μέσα στο πάρκο του Bercy. 
Και από κάτω η υπερπλωτή πισίνα Josephine Becker, μαζί με όργανα γυμναστικής που κρέμονται πάνω από το νερό. Και αν η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι το φόρτε σας, τότε προτιμήστε τη Dame de Canton (πρώην Guingette Pirate), για πιο έθνικ μουσικές. Και αν όλα αυτά δε σας κάνουν...υπάρχουν και οι πεζούλες για πικ νικ...
Dame de Canton Port de la Gar, 75013
Bibliothèque Nationale de France ( BNF) Quai Francois Mauriac, 75013
