Η Κυανή ακτή έπεφτε λίγο μακριά. Ετσι καταμεσής του Μαίου, πήραμε τα πουλόβερ μας, πήραμε τα χοντρά παντελόνια, πήραμε και για τα μάτια του κόσμου τις σαγιονάρες και κατευθυνθήκαμε ως καλοί Παριζιάνοι για σαββατοκύριακό στις κοντινές παραλίες ή για την ακρίβεια κάπου λίγο πιο κοντά από το Βόρειο Πόλο.
Δεν ακολουθήσαμε το ρεύμα, και έτσι δε φύγαμε Παρασκευή αλλά σάββατο μεσημέρι και έτσι δεν πετύχαμε κανέναν στο διάβα μας. Γυρίσαμε όμως Κυριακή βράδυ χωρίς όμως όλο το μπουλούκι που φρόντισε να γυρίσει νωρίς και να μην ψάχνει βενζινάδικο (σπάνιο είδος) σε ένα Παρίσι που κοιμάται.
Είναι σίγουρο ότι επιβίωσαμε από τη
Νορμανδία. Οι αγελάδες δεν μας επιτέθηκαν, έιχε ήλιο και οι κατακτητές είχαν πάει διακοπές. Αλλωστε ήταν το τριήμερο της λήξης του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.
Η αλήθεια είναι ότι δε μπορούσες εύκολα να καταλάβεις τι εποχή είναι...
Η ιδέα να βουτήξουμε στα παγωμένα νερά της Μαγχης απορρίφτηκε γρήγορα προφανώς προφανώς. Μείναμε απλά στο να χαζεύουμε το απέραντο γαλάζιο. Για την ακρίβεια το απέραντο χακί.
Κάποιες παραλίες ήταν για γυμνιστές. Σε αυτές πρέπει να είσαι υποχρεωτικά γυμνός. Τώρα το πως κάθεσαι γυμνός στους 5 βαθμούς Κελσίου είναι άλλη ιστορία.
Το ανέκδοτο με τις καμήλες και τη Λάρισα το ξέρετε; Κυκλοφορεί και στη Γαλλία ολίγον τροποποιημένο.
Πριν φύγουμε από το Παρίσι συμβουλευτήκαμε όπως όλοι οι σωστοί γάλλοι τον Καιρό. Ηταν όπως φαίνεται στην αριστερή φωτό. Κι όμως το όνειρο έγινε πραγματικότητα και ίσχυσε η εικόνα Νο2!!!
Απορρίψαμε την ιδέα του κάμπινγκ παρότι ανήκει κατά τα φαινόμενα στα τοπικά έθιμα, λόγω κρύου. Απορρίψαμε επίσης τις βίλλες στην παραλία της
Cabourg γιατί αφενός δεν είχαμε το κατάλληλο ένδυμα και αφετέρου ήταν χαμηλή σαιζόν και κανείς δε θα μας έβλεπε όταν θα ανοίγαμε τα παραθυρά μας ως κοντέσσες για να χαζέψουμε την περαντάζαδα.
Αρκεστήκαμε σε chambre d' hotes, στο ξακουστό
Ouistreham. (Το οποίο μόνο ο Νταβίντ γνώριζε). Αφού φάγαμε στο
Le Channel (το κανάλι κοινώς) το οποίο και συνιστούμε ανεπιφύλακτα, είχαμε τις εξής δύο και μόνο επιλογές για τη συνέχεια της βραδιάς: Ντισκοτέκ του Καζίνο μαζί με εικοσάχρονα, Καζίνο σκέτο. Επιλέξαμε το δεύτερο και χάσαμε τα λεφτά μας παρέα με τους κτηνοτρόφους της περιοχής καθώς και μερικούς κατοίκους της Απω Ανατολής που έρχονται στη Νορμανδία μόνο και μόνο για να παίξουν στα καζίνο. (Να σημειώσουμε εδώ ότι τα πλησιέστερα καζίνο στο Παρίσι είναι αυτά της Νορμανδίας. Το ίδιο το Παρίσι δεν έχει Καζίνο).
Η Νορμανδία έχει πολλά ξακουστά εδέσματα τα οποία έχουν και πολύ ομορφή όψη. Δυστυχώς δε καταφέραμε να δοκιμάσουμε πολλά από αυτά.
Οταν βρήκαμε όμως τη μοναδική παραλία με βότσαλο, ώστε να είμαστε σίγοουροι ότι δε θα καθήσουμε αναπαυτικά...
...Απολάυσαμε εκπληκτικές
rillettes au calvados. Τουτέστιν τρίμματα χοιρινού κρέατος σε ένα απόσταγμα από μήλο.
Το βράδυ θέλαμε να κάνουμε μπάρμπεκιου όπως οι ιθαγενείς εκεί πέρα αλλά ο ουρανός είχε αρχίσει ήδη να σκοτεινιάζει. Αρκεστήκαμε σε μια Auberge λίγο έξω από την
Houlgate.
Σκρώξαμε την πόρτα και βρεθήκαμε στα γαλλικά ΚΑΠΗ όπου η πατρόνα δεν άφησε στη γάτα τον πρέποντα χρόνο για να διαλέξει το μενού της, πράγμα που η γάτα το έφερε βαρέως για αρκετές μέρες μετά.
Το υπολοιπο της εκδρομής πέρασε καταρχήν καταμετρώντας τα τανκς. Καθε χωριό και ένα τανκ. Η "αποβαση" κατάτα φαινόμενα υπήρξε το μέγιστο γεγονός στην περιοχή.
Καναμε και μια σιέστα στην υπέροχη παραλία της Omaha, χωρίς όμως να επισκεφτούμε το περίφημο νεκροταφείο. Η απόπειρα να μιλήσουμε σε γνήσιες ντόπιες αγελάδες και κυρίως να τις φωτογραφίσουμε δίπλα σε ανθισμένες μηλιές, απέτυχε δυστυχώς.
Επιστρέφοντας από Νορμανδικές ακτές, παρέα με δύο γάλλους και μία ελληνίδα και έχοντας περάσει 48 ώρες κοροιδέυοντας -καλοπροαίρετα πάντα- τη γαλλική κοσμοθεωρία έπεσα πάνω σε μια εταιρεία που φτιάχνει μπλουζάκια και διάφορα άλλα τινά που μοιάζουν πολύ με τα
Kukuxumusu και τα οποία περιγράφουν τα δράματα της Νορμανδίας. Ο καιρός καταρχήν , τα βρωμερά τοπικά εδέσματα, τη διαμάχη για το Mont Saint Michel, τον παροξυσμό με την απόβαση...Οπως καταλάβαμε μετά από αυτό το υπέροχο διήμερο:
Νορμανδία= βροχή + αγελάδες + καμεμπερ +απόβαση + καζίνο+άγγλοι/αμερικάνοι/καναδοί+καλβαντός+παγωμένες παραλίες.
Πέραν της πλάκας, η παραλιακή Basse Nromandie είναι πάρα πολύ όμορφη αν και οι φήμες λένε ότι οι ενδοχώρα είναι ακόμα πιο όμορφη. Είναι και οι αγελάδες εκεί, και τα βουτυρα και τα τυριά.....
