Μετά από σχεδόν δίμηνη απουσία η βουνίσια γάτα επιστρέφει για να πει ότι το ραντεβού με την τίγρη απέτυχα λόγω λάθους στρατηγικού σχεδιασμού. Μέχρι τελευταία στιγμή διαπραγματεύσεις γίνονταν για την επικείμενη συνάντηση κορυφής, λόγοι όμως ανωτέρας βίας μετέθεσενα το ραντεβού για κάποια άλλη στιγμή.
Τόπος συνάντησης είχε ορισθεί το πάρκο της Periyar. Οχι πάρκο δηλαδή αλλά αυτό που είθισται να ονομάζεται wildlife sanctuary. Οι βίσωνες εκεί ήταν, και οι ελέφαντες εκεί ήταν και κάτι ζαρκοειδή εκεί ήταν και αυτά. Γύρω από μια λίμνη στα ψηλά βουνά τοων Ghats στην Νότια Ινδία, δίπλα στις απέραντες φυτείες τσαγιού. Η γάτα επέλεξε να διανυκτερεύσει μέσα στο "πάρκο", ζήτησε δωμάτιο στο Lake Palace, ένα ξενοδοχείο που έφτιαξε κάποτε ένας μαχαραγιάς για να χαζεύει τις λίμνες και τις τίγρεις, αλλά απέτυχε και βρέθηκε σε ένα μικρότερο πάλι μέσα στο πάρκο. Και όταν πήγε να δει το δωμάτιο, ο αγαπητός ξενοδόχος της είπε να μην αφήνει ανοιχτά τα παράθυρα γιατι θα μπουν τα πιθήκια και θα την δαγκώσουν. Γέλασε η γάτα και έκλεισε συγκαταβατικά το παράθυρο. Και αφού γύρισε από τη βαρκάδα ( χωρίς να έχει συναντήσει τη φίλη τη τίγρη, είπε να μαζέψει λίγο τα πραγματα της. Ανοιξε το παράθυρο για να πάρει λίγο αέρα και αφοσιώθηκε στην αγαπημένη της εργασία: την τακτοποίηση. Τρία λεπτά μετά, χαμός πανικός πίσω της.
Ο αγαπητός πίθηκός είχε σχεδόν περάσει τα κάγκελα, τραβούσε την κουρτίνα και έδειχνε επιθετικά την οδοντοστοιχία του. "Ξου" έκανε η γάτα, τίποτα. Ο πιθηκος ήταν κρεμασμένος στο παράθυρο.
Η γάτα κούνησε το παράθυρο μπας και πτοειθεί το πιθήκι...Τίποτα. Παρότι φιλόζωη και παρότι πολυ θα ήθελε να πάρει το πιθήκι μαζί της στην Ελλάδα ανγκάστηκε να γίνει βίαιη. Εκλεισε το παράθυρο, το ξανανοιξε γρήγορα όμως γιατί δε μπορούσε να μείνει μακριά του. Τίποτα δεν είχε να του δώσει. Εδωσε λοιπόν ένα φακελάκι ζάχαρη. Ο συμπαθητικός πίθηκος, το έσκισε και έφαγε με βουλιμία το περιεχόμενο. Εφαγε αρκετά κατόπιν και ελπίζουμε να μην έπαθε ζάχαρο...Το βράδυ το παράθυρο έμεινε κλειστό για καλό και για κακό....
Τόπος συνάντησης είχε ορισθεί το πάρκο της Periyar. Οχι πάρκο δηλαδή αλλά αυτό που είθισται να ονομάζεται wildlife sanctuary. Οι βίσωνες εκεί ήταν, και οι ελέφαντες εκεί ήταν και κάτι ζαρκοειδή εκεί ήταν και αυτά. Γύρω από μια λίμνη στα ψηλά βουνά τοων Ghats στην Νότια Ινδία, δίπλα στις απέραντες φυτείες τσαγιού. Η γάτα επέλεξε να διανυκτερεύσει μέσα στο "πάρκο", ζήτησε δωμάτιο στο Lake Palace, ένα ξενοδοχείο που έφτιαξε κάποτε ένας μαχαραγιάς για να χαζεύει τις λίμνες και τις τίγρεις, αλλά απέτυχε και βρέθηκε σε ένα μικρότερο πάλι μέσα στο πάρκο. Και όταν πήγε να δει το δωμάτιο, ο αγαπητός ξενοδόχος της είπε να μην αφήνει ανοιχτά τα παράθυρα γιατι θα μπουν τα πιθήκια και θα την δαγκώσουν. Γέλασε η γάτα και έκλεισε συγκαταβατικά το παράθυρο. Και αφού γύρισε από τη βαρκάδα ( χωρίς να έχει συναντήσει τη φίλη τη τίγρη, είπε να μαζέψει λίγο τα πραγματα της. Ανοιξε το παράθυρο για να πάρει λίγο αέρα και αφοσιώθηκε στην αγαπημένη της εργασία: την τακτοποίηση. Τρία λεπτά μετά, χαμός πανικός πίσω της.
Ο αγαπητός πίθηκός είχε σχεδόν περάσει τα κάγκελα, τραβούσε την κουρτίνα και έδειχνε επιθετικά την οδοντοστοιχία του. "Ξου" έκανε η γάτα, τίποτα. Ο πιθηκος ήταν κρεμασμένος στο παράθυρο.
Η γάτα κούνησε το παράθυρο μπας και πτοειθεί το πιθήκι...Τίποτα. Παρότι φιλόζωη και παρότι πολυ θα ήθελε να πάρει το πιθήκι μαζί της στην Ελλάδα ανγκάστηκε να γίνει βίαιη. Εκλεισε το παράθυρο, το ξανανοιξε γρήγορα όμως γιατί δε μπορούσε να μείνει μακριά του. Τίποτα δεν είχε να του δώσει. Εδωσε λοιπόν ένα φακελάκι ζάχαρη. Ο συμπαθητικός πίθηκος, το έσκισε και έφαγε με βουλιμία το περιεχόμενο. Εφαγε αρκετά κατόπιν και ελπίζουμε να μην έπαθε ζάχαρο...Το βράδυ το παράθυρο έμεινε κλειστό για καλό και για κακό....
2 σχόλια:
xixixi, mi na itan o gnostos-agnostos ma-kakos?
tis oikogeneias itan sigoura pantws
Δημοσίευση σχολίου