Συναυλίες, γήπεδα και απορίες

Χαζεύω στο διαδίκτυο τον πανικό που έγινε με τα εισιτήρια για τη Madonna (και χαίρομαι πολύ που - το ομολογώ- κατάφερα να πάρω εισητήριο μέσω ιντερνετ για τη συναυλία στο Παρίσι και φθηνότερα-sold out σε 3 ωρες). Η απορία μου είναι γιατι εξαντλήθηκαν πρώτα τα πιο ακριβά εισητήρια; Από όσο ξέρω στα θεάματα είτε είναι όπερα είτε είναι ροκ συναυλία τα ακριβά εισητήρια φεύγουν τελευταία)

Stade de France και πάλι Stade de France...

Και μιας και μιλάμε για γήπεδα... Ωραίο το Parc des Princes...Μια ολόκληρη περιοχή κατοικίας στο Παρίσι όπου πάνω από 10 τετράγωνα πέρα από ο γήπεδο υπάρχουν σταθερές ταμπέλες που σε οδηγούν στη κερκίδα που θέλεις να πας. Ωραία και τα γκράφιτι στους χώρους εισόδου της Paris Saint Germain ( αν και δε τη χωνεύω την ομάδα). Και ωραίο το γήπεδο, πολύ και καλό μπετόν των σέβεντις. Και ακόμα πιο ωραίος o Bruce Spingsteen...

Και τέλος ακόμα πιο ωραίο το γεγονός ότι δε ξεκουφαινόσουν. Ειναι ίσως γνωστή η μανία της γάτας με την ηχορρύπανση και την ένταση της μουσικής στα μπαρ. Ειναι η δεύτερη λοιπόν συναλία που πηγαίνει και εντυπωσιάζεται θετικά από το γεγονός ότι μπορείς να παρακολουθήσεις μια συναυλία και ταυτόχρονα να μιλάς χωρίς να χάνεις κάτι από τη μουσική. Και να φανταστείτε ότι μοίραζαν και δωρεαν ς ωτοασπίδες στην είσοδο.

"Ωραίοι" και οι πενηντάρηδες γάλλοι ροκάδες. Φοβερές αμφιέσεις. Αναρωτιέμαι που κρύβονται όλοι αυτοί τον υπόλοιπο καιρό...

Ωραία και τα παιδάκια μπροστά μπροστά στους όμως μπαμπάδων και μαμάδων να παρακολουθών όλη τη συναυλία και να μιλάνε με τον Bruce.

Αυτά, τέρμα τα ωραία...

Ασχετο: νόμιζα ότι τα γήπεδα ήταν μεγαλύτερα...ή τουλάχιστον φαίνονται μεγαλύτερα στην τηλεόραση...Τελικά δε τρέχουν και πολύ πέρα δώθε οι ποδοσφαιριστές...