Τελευταίοι πειρασμοί

[Η γάτα εξαφανίστηκε: Ενδιάμεσα πήγε στο Vercors, στην Isola, στη La Grave, πετάχτηκε νοητικώς στην Κωνσταντινούπολη, πέρασε από Αθήνα...μάζεψς τρελό υλικό αλλά δεν είναι ακόμα σε θέση να γράψει για αυτά...Προς το παρόν ασχολείται με τον τελευταίο πειρασμό]


Πρώτα εμφανίστηκαν αυτά τα διαολεμένα τσηζκεηκ με γεύη λεμόνι. Σε αυτά τα καταπληκτικά γυάλινα βαζάκια που χρησιμοποιούνται μετά για χίλιες δυο χρήσεις. Μετά χτύπησαν τα τσηζκέηκ με γέυση μύρτιλο, λιγότερα ξινά αλλά το ίδιο διαολεμένα. Και μετά, ήρθε το τελειωτικό χτύπημα. Αναζητώντας τα βαζάκια σε σουπερμάρκετ που δε φημίζεται πολύ για τις γκουρμεδιές του, εμφανίστηκαν μπροστά στη γάτα οι verrines au chocolat....Σταθερή στις προτιμήσεις της η γάτα απλωσε το χέρι, πήρε μια συσκευσασία αν και δε πολυεμπιστεύεται τις κρέμες σοκολάτας των σουπερμάρκετ. Μαλίστα την προηγούμενη είχε γευτεί μια υπέροχη μους σοκολάτα από τον τυρά της γειτονιάς. Ποια άλλη σοκολάτα θα μπορούσε να ανταγωνιστεί αυτή τη θεσπέσια μους; Κι ομώς όταν άνοιξε τη συσκευσία, πετάχτηκε έξω αυτό το μαύρο ποτηράκι. Μικρό φάνηκε στη γάτα, γι αυτό και χρησιμοποίησε τα μικρά κουταλάκια. Πρώτη μπουκιά...Συναγερμός, δεύτερη μπουκιά καταστροφή..., τρίτη μπουκιά και η γάτα σε ντελίριο!!!! Δεν είναι απλά μια καλή κρέμα σουπερμάρκετ. Πρόκειται για μια έκσταση γεύσης αντάξια του καλύτερου ζαχαροπλαστείου...


Για την ιστορία: Ο δημιουργός της συγκεκριμένης μάρκας είναι άγγλος που έζησε για μερικά χρόνια στο Βέλγιο. Συνήθισε στις ωραίες σοκολάτες και γυρνώντας στο Λονδίνο, είπε "Μα γιατί να μην είναι προσιτές αυτές οι γέυσεις δίπλα στο σπίτι του καθενός; Γιατί να πρέπει να τρέξεις στην άλλη άκρη της πόλης για να βρεις το υπερζαχαροπλαστείο;" Και έτσι ξεκίνησε να φτιάχνει τα γλυκάκια. Συμφωνούμε μαζί του μιας και η σοκολάτα είναι είδος πρώτης ανάγκης. Πολλές υστερίες θα είχαν αποφευχτεί αν σε κάθε Εβγα υπήρχε μια τέτοια verrine ή τουλάχιστον ένα τέτοιο τζηζκεηκ λεμόνι!